INGARDEN, Roman

W 1871 roku ukończył gimnazjum w Przemyślu, a w 1876 roku Wydział Inżynierii Politechniki Wiedeńskiej. W latach 1876 – 1888 pracował w służbie wodnej oddziału budowniczego starostwa w Przemyślu. W latach 1886 – 1889 przeprowadził pomiary Wisły i opracował pierwszy projekt regulacji górnego biegu rzeki oraz jej dopływów. W latach 1891 – 1895 wykładał budownictwo wodne w Krakowskiej Szkole Przemysłowej. Od roku 1905 pracował jako kierownik oddziału wodnego, później objął kierownictwo całości oddziałów technicznych w Galicji. Wśród licznych prac inżynierskich prowadził m. in. roboty regulacyjne związane z ochroną Krakowa przed powodzią oraz inspirował prace mające na celu zaopatrzenie w wodę miast Nowego Sącza, Tarnowa. Roman Roman Ingarden był twórcą projektu wodociągów dla Krakowa. W latach 1898 – 1900 jako dyrektor Biura Wodociągowego kierował ich budową. Biuro to miało wykonać końcowe badania, opracować szczegółowy projekt wodociągu i zrealizować jego budowę. Wodociąg miał zaspokajać dobowe zapotrzebowanie w wysokości 16 tys. m3/dobę dla 90 tys. miasta w chwili budowy i dla 128-tys. w perspektywie w roku 1930. Projekt zakładał zaopatrzenie miasta w wodę i gmin przyległych z możliwością rozbudowy; dla celów mieszkalnych i przemysłowych. W latach 1901 – 1912 Roman Ingarden jako delegat techniczny Namiestnictwa pracował w komisji regulacji rzek w Galicji. Pod jego kierunkiem opracowano regulację karpackich dopływów Wisły i Dniestru. Uregulowano też Wisłę na całym jej galicyjskim odcinku przeprowadzono duże roboty przeciwpowodziowe w Galicji. W 1911 roku brał udział w pracach komisji reambulacyjnej projektu regulacji Prutu, od Worochty do granicy bukowińskiej. W 1912 założył własne biuro autoryzowanego inżyniera cywilnego. W latach 1916 – 1918 pracował jako kierownik działu technicznego Centrali Krajowej dla gospodarczej odbudowy Galicji ze zniszczeń wojennych. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę w 1918 roku wyjechał do Warszawy i kierował sekcją regulacji rzek w Ministerstwie Przemysłu i Handlu. Uczestniczył w pracach Polskiego Biura Kongresowego, przygotowując dla delegacji polskiej w Wersalu szereg referatów technicznych. Przewodniczył polskiej komisji prowadzącej rokowania z Niemcami w sprawie biegu linii granicznej na prawym brzegu dolnej Wisły oraz granicy Wolnego Miasta Gdańska. Brał udział w organizacji służby technicznej w Polsce.W latach 1919 – 1924 był prezesem Generalnej Dyrekcji Regulacji Rzek w Ministerstwie Robót Publicznych w Warszawie. W 1924 roku powrócił do Krakowa, gdzie od 1925 roku przewodniczył Wojewódzkiej Radzie Wodnej. W 1925 roku przygotował dla rządu polskiego generalny projekt regulacji Wisły. Roman Ingarden był członkiem Krakowskiego Towarzystwa Technicznego oraz towarzystwa technicznego we Lwowie. Współorganizował ogólnopolski zjazd techników w Krakowie w 1912 roku i we Lwowie w 1910 roku. Na zjeździe we Lwowie wystąpił z referatem „Rozwój budownictwa wodnego w Galicji w ostatnim dziesięcioleciu. W latach 1902 – 1909 piastował godność wiceprezesa Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie, w latach 1910 – 1912 prezesa, od 1912 roku został członkiem honorowym towarzystwa. Był przewodniczącym państwowej komisji egzaminacyjnej dla kandydatów na autoryzowanych inżynierów i techników budowlanych i melioracyjnych oraz wiceprezesem komisji dla II egzaminu państwowego na Wydziale Inżynierii Szkoły Politechnicznej we Lwowie. „Za wybitne zasługi na polu budownictwa wodnego i organizacji służby technicznej w kraju” otrzymał w 1920 roku tytuł doktora honoris causa nauk technicznych Politechniki Lwowskiej oraz został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Polonia Restituta w 1922 roku.