RITTINGER, Peter
( Ritter von)
* 23. 1. 1811, Nový Jičín , Czechy
† 7. 12. 1872, Wiedeń, Austria
Inżynier górniczy, wynalazca
Jako sierota był od wczesnych latach skazany na mecenasów, i to oni wspierali go, gdy po gimnazjum odbywał w latach 1831-1835 studia filozoficzne i prawnicze w szkole wyższej w Ołomuńcu, a w latach 1836-1839 studiował nauki górnicze w Akademii Leśnictwa i Górnictwa w Bańskiej Szczawnicy. W 1840 r. wstąpił - jako inspektor młynów stępowych - na służbę państwową, w której pozostał już do końca życia. Od 1845 r. kierował państwowymi kopalniami odkrywkowymi węgla kamiennego w Czechach i na Morawach. W 1850 r. przybył do Wiednia, najpierw jak radca sekcji budowy i obróbki w Ministerstwie Kultury Rolniczej i Górnictwa, od 1864 r. był radcą ministerialnym, a od 1872 r. pracował w Ministerstwie Rolnictwa jako kierownik zarządu domen i lasów państwowych oraz zakładów górniczych.
Przez całe życie R. starał się - wychodząc daleko poza swoje zadania urzędowe - poprzez publikacje i wynalazki techniczne doskonalić zwłaszcza dziedzinę obróbki kopalin. Podróże zagraniczne. m.in. na wystawy światowe do Londynu (1851 i 1862) i Paryża (1855 i 1867) poszerzały jego wiedzę specjalistyczną. Do najważniejszych wynalezionych przezeń maszyn należy skrzynia ostrosłupowa, bęben pralniczy, system odparowywania w warzelniach soli (pompa cieplna), pierwsza austriacka maszyna słupowodna, a także stoły osadowe i płuczkowe do ciągłego przetwarzania rud.
W uznaniu zasług R. wyniesiono go w 1863 r. do stanu szlacheckiego. W latach 1863-1865 był prezesem Austriackiego Związku Inżynierów i Architektów.
