KANET(H), Ot(h)mar
* 12. 6. 1892, Ormož , Słowenia
† po 1945 , jako jeniec wojenny w ZSRR
Inżynier budownictwa, konstruktor samolotów
K., „słoweński Lilienthal”, młodość swą spędził w Zagrzebiu, gdzie jego ojciec Emil pracował jako inżynier eletryk. Tam też ukończył gimnazjum, po czym wyjechał na studia budownictwa do Grazu i specjalizował się w statyce. W latach 1914-15 służył jako ochotnik w artylerii, ukończył szkołę oficerów rezerwy, a w 1917 r. poszedł do szkoły oficerów lotnictwa. Pod koniec wojny powrócił do Zagrzebia jako porucznik artylerii. Dzięki majątkowi rodziców K. nie był skazany na zdobycie stałego zatrudnienia. W 1933 r. ożenił się z Aną z domu Mezera. Przed rozpoczęciem II wojny światowej przeprowadził się do Niemiec, gdzie jako porucznik nauczał techniki w szkole oficerów lotnictwa w Berlinie. W 1943 r. ożenił się powtórnie (Eva Marija Freund). Nie dysponujemy dalszymi dokładniejszymi danymi osobowymi: K., który według świadków naocznych przeżył wojnę, dostał się do niewoli radzieckiej, z której jednak nigdy nie powrócił i ma status zaginionego.
Jeszcze jako gimnazjalista K. skonstruował na wakacjach w Ormožu w roku 1909 kilka modeli lotni (były to co najmniej trzy odmienne konstrukcje). Podobnie jak Lilienthalowi udały mu się - jako pierwszemu w Słowenii - krótkie loty ślizgowe na kilkadziesiąt metrów. Pierwsze próby tego rodzaju przeprowadził Luka Jerše w 1895 r. w Črnej w Karyntii. Krótko po ślizgach K. pierwszy lot motorowy powiódł się Edvardowi Rusjanowi (→Rusjan) 25 listopada 1909 r. W Chorwacji K. uchodzi za twórcę kajakarstwa.
