JACQUIN, Nicolaus
(Joseph Frh. Von)
* 16. 2. 1727, Lejda, Niederlandy
† 26. 10. 1817, Wiedeń, Austria
Chemik, Botanik
Jako syn zamożnych rodziców, mających w Lejdzie fabrykę tekstylną, J. studiował m.in. medycynę na uniwersytecie w rodzinnej Lejdzie, a także w Louvain i w Paryżu. Karierę zawodową rozpoczął wprawdzie w szpitalu w Paryżu, ale prawdziwe jego zainteresowania obejmowały chemię i botanikę. Dobry przyjaciel rodziny, Gerard van Swieten, profesor na Uniwersytecie Wiedeńskim i nadworny lekarz cesarzowej Marii Teresy, zaprosił go w 1752 r. do Wiednia.
W Wiedniu J. rozpoczął systematyczny opis roślin w ogrodzie cesarskim w Schönbrunn według systemu Linneusza. Przy okazji podróży do Indii Zachodnich (1755-1759) podjął na zlecenie cesarza Franciszka I badania botaniczne w basenie Morza Karaibskiego i wzbogacił ogród cesarski o rośliny tam zebrane. W 1763 r. zaprosiła go nowo powstała uczelnia górnicza w Bańskiej Szczawnicy na stanowisko profesora metalurgii i chemii. W 1768 r., będąc znowu w Wiedniu, został dyrektorem ogrodów cesarskich i profesorem chemii i botaniki na Uniwersytecie Wiedeńskim.
