PERPAR, Marija
* 1. 1. 1904, Tolmin, Słowenia
† 5. 3. 1990, Lublana , Słowenia
Chemik
Po maturze P. studiowała w latach 1923-1927 chemię i fizykę na Uniwersytecie w Lublanie. Doktorat obroniła w 1929 r., ale już od 1927 r. nauczała w gimnazjum w Lublanie, a w latach 1933-1941 w gimnazjum w Celje. W czasie okupacji została aresztowana w 1941 r. za udział w ruchu kobiet. P. habilitowała się po wojnie w 1946 r., natomiast w 1952 r. została profesorem nadzwyczajnym chemii organicznej i analizy na Wydziale Technicznym i Filozoficznym Uniwersytetu w Lublanie, a w 1957 r. profesorem zwyczajnym.
Jako naukowiec P. pracowała najpierw w grupie Maksa Sameca (→Samec) nad polisacharydami, później zaś zajęła się przede wszystkim chromatografią, technologią chemii organicznej. Poprzez swoje badania nad substancjami czynnymi fizjologicznie, głównie nad alkaloidami, wniosła istotny wkład w rozwój przemysłu farmaceutycznego. Sama bądź we współpracy z innymi osobami opublikowała około stu artykułów i napisała szereg podręczników, m.in. chemii organicznej (1946).
