POLLAK, Karol (Franciszek)

Pollak Karol wykazując duże zdolności techniczne zajmował się od najmłodszych lat wykonywaniem instalacji elektrycznych. Od 1883 roku pracował w laboratorium londyńskiej firmy The Patent Utilisation Co, gdzie opracował i opatentował łącznik automatyczny do lamp elektrycznych P. Jabłoczkowa, mikrofon oraz maszynę drukującą w kilku kolorach. Od 1885 roku studiował elektrotechnikę na politechnice w Berlinie-Charlottenburgu. W tym czasie pracując nad nowymi wynalazkami w dziedzinie ogniw galwanicznych, skonstruował ogniwo samoładujące się oraz pierwsze ogniwo suche. Jednocześnie prowadził fabrykę przyrządów elektrycznych G. Wehr Telegraphen-Bau-Anstalt w Berlinie. Zajmował się także zagadnieniami trakcji elektrycznej i zbudował model nowego tramwaju. Od 1886 roku był dyrektorem przedsiębiorstwa w Paryżu, zajmującego się eksploatacją tramwajów elektrycznych jego pomysłu. Równocześnie prowadził prace nad budową akumulatorów w laboratoriach Sorbony. Akumulator z płytami walcowanymi uzyskał na wystawie powszechnej w Paryżu w 1889 roku srebrny medal oraz uzyskał przychylna opinię francuskiej Akademii Umiejętności. Prace nad budową akumulatorów stały się jego życiowa pasją. Karol Pollak założył własną fabrykę akumulatorów we Frankfurcie nad Menem oraz w Liessing pod Wiedniem. Za swoje następne wynalazki: prostownik komutatorowy oraz prostownik aluminiowy do przetwarzania prądu zmiennego na stały otrzymał na wystawie powszechnej w Paryżu w 1893 roku dyplom uznania i medal, na wystawie krajowej we Lwowie w 1894 roku dyplom honorowy. Do wynalazków Karola Pollaka, które znalazły zastosowanie w przemyśle należały: rdzeń ołowiany z żeberkami i haczykami do płyt akumulatorowych, metody formowania nałożonej na takie płyty masy sposobem elektrolitycznym, metoda szybkiego wytwarzania wyżej wymienionych rdzeni ołowianych za pomocą walcowania taśm ołowianych na gładkich i profilowanych wałkach, różne konstrukcje zawieszenia płyt akumulatorowych i łączenia poszczególnych ogniw ze sobą, akumulatory przenośne różnej konstrukcji, oryginalny prostownik komutatorowy z silnikiem synchronicznym do zamiany prądów zmiennych na jednokierunkowe, prostownik aluminiowy z kwaśnym lub zasadowym elektrolitem. Dalsze badania Pollak prowadził w założonym przez siebie w 1899 roku laboratorium na południu Francji.. W tym okresie uzyskał 98 patentów na swoje wynalazki i otrzymał nagrody na wystawach w Paryżu w 1900 roku, we Lwowie i w Nicei w 1902 roku. W 1922 roku Karol Pollak założył Polskie Towarzystwo Akumulatorowe, a w 1923 założył i poprowadził fabrykę akumulatorów (istniejącą do dzisiaj) w Białej k/ Bielska. Zakład produkował akumulatory i baterie akumulatorowe dla potrzeb motoryzacji, telelofonii, radia, motoryzacji, lotnictwa, kolei wg jego patentów. Karol Pollak należał do pionierów przemysłu akumulatorowego w świecie. W Polsce przyczynił się do rozwoju tego przemysłu. W 1925 roku Politechnika Warszawska przyznała mu tytuł doktora honoris causa.