KLÍČ, Karel
* 30. 5. 1841, Hostinné v Podkrkonoší , Czechy
† 16. 11. 1926, Wiedeń, Austria
Wynalazca (heliograwiura, rotograwiura)
Po ukończeniu szkoły realnej w Pradze K. studiował malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych. W 1863 r. otworzył w Pradze własny warsztat litograficzny. W 1864 r. rodzina przeniosła się do Brna i K. tam uruchomił atelier “Rafael”, które potem jednak przekazał swemu ojcu, a sam zaczął wydawać czasopismo “Veselé listy”. W związku z tym zajęciem K. coraz częściej pracował jako karykaturzysta, np. dla czasopisma “Borsszem Jankó” w Budapeszcie. W 1869 r. przeprowadził się do Wiednia, gdzie współpracował z pismem humorystycznym „Der Floh”, a później założył własne czasopismo pt. “Humoristische Blätter”. Był K. ponadto wziętym portrecistą.
Efektem tych prac było zainteresowanie się K. problemem druku wysokiej jakości, przede wszystkim druku półtonów, co podówczas było problem jeszcze powszechnie nierozwiązanym. K. zajął się szczegółowo kwestią wytrawiania matryc drukarskich i współpracował z Jakubem Husníkiem, który w latach 1873-1875 był doradcą ds. druku papierów wartościowych w drukarni państwowej w Wiedniu.
Niezależnie od druku na papierze zajmował się K. również podniesieniem jakości druku na tkaninach w fabryce tekstylnej w Neunkirchen (Dolna Austria) i później także w Josefův Důl pod Kosmonosami (Czechy). Gdy 1 stycznia 1879 r. drukarz Pisani wydrukował wysokiej jakości reprodukcje z płyty, którą K. przygotował w nowy sposób, technika heliograwiury stała się faktem. Technika ta umożliwiała druk półtonów we wcześniej nieosiągalnej jakości i stąd szybko się rozpowszechniła.
K. zajmował się również nadrukami na tkaninach, które wykonywaną metodą druku wklęsłego. Znajomość zasad takich nadruków oraz heliograwiury pozwoliła mu rozwinąć technikę rotograwiury (1890) , czyli technikę druku na papierze łączącą obie te metody. W tym zakresie współpracował z braćmi Storey w Lancasterze w Anglii. K. został dyrektorem drukarni “Rembrandt Intaglio”, którą bracia Storey założyli z zamiarem dalszego rozwijania rotograwiury. Z czasem został współwłaścicielem drukarni.
Druk wklęsły rozpowszechnił się po 1910 r. jako metoda drukowania wysokiej jakości reprodukcji, ilustracji książkowych i czasopism ilustrowanych. Najwyższą jakość uzyskiwało się stosując arkuszowy druk wklęsły. Ostatni taki druk wykonano w praskiej drukarni w 1992 r. W rotograwiurze do dzisiaj drukuje się wielkie nakłady czasopism, dodatków kolorowych do gazet codziennych i ulotki reklamowe.