VOLNÝ, Jozef
* 12. 3. 1819, Spišské Vlachy , Słowacja
† 14. 9. 1878, Ozdín, Słowacja
Inżynier hutnictwa żelaza
V. rozpoczął w roku 1841 studia w Akademii Górnictwa i Leśnictwa w Bańskiej Szczawnicy, a doświadczenia praktycznego nabierał w hucie żelaza w Pohoreli. Przedsiębiorca górniczy Ľudovít Trangous przekazał młodemu uzdolnionemu inżynierowi kierownictwo zakładów hutniczych w Kružlovskiej Hucie pod Bardejovem. W 1852 r. V. objął stanowisko dyrektora w hucie żelaza hrabiego Nádasdy’ego w Betliar.
Fabryka posiadała nową walcownię o napędzie parowym, dla której trzeba było sprowadzać z daleka węgiel brunatny. Zakłady przechodziły wówczas kryzys. Po podróżach zagranicznych V. zdołał w ciągu czterech lat przezwyciężyć kryzys i podwyższyć produkcję. V. zbudował nowy wielki piec, a istniejący przebudował, podobnie jak i walcownię prętów stalowych. Obok innowacji technicznych zreformował również księgowość i troszczył się o zbyt.
W 1856 r. V. jako naczelny inspektor rozpoczął reorganizację drugiego co do wielkości przedsiębiorstwa górniczego na Węgrzech: Rimamurányskiego Stowarzyszenia Hut Żelaza. V. wprowadził proces pudlingowania na bazie węgla kamiennego jako nową metodę świeżenia surówki. Również tutaj udało mu się poprawić produkcję pod względem tak ilościowym, jak i jakościowym, a także obniżyć koszty. W latach 1872-1874 V. był naczelnym dyrektorem założonego w 1868 r. Salgó-Tarjáńskiego Towarzystwa Oczyszczania Żelaza, które po jego śmierci w 1881 r. połączyło się ze Stowarzyszeniem Rimamurányskim. Tu zasłużył się wielce dla wprowadzenia i udoskonalenia metod oczyszczania gazu.
