MRAK, Jožef
(MRAKH, Joseph)
* 25. 2. 1709, Idria, Słowenia
† 14. 8. 1786, Idria, Słowenia
Inżynier górnictwa, Konstruktor
M., o którego dzieciństwie i młodości mało nam wiadomo, dostał w 1736 r. posadę praktykanta w kopalni rtęci w Idriji. Już w następnym roku był tam rysownikiem technicznym, mierniczym i asystentem. Uzdolniony M. cieszył się szczególnym wsparciem ówczesnego dyrektora kopalni Franza Antona von Steinberga (→Steinberg), który zlecił mu sporządzenie mapy kopalni.
W 1744 r. M. sporządził mapę reliefową Idriji ze wszystkimi kopalniami, w 1745 r. plany zakładów spiekania rud i w 1750 r. plany pieca do surówki płynnej (tzw. gąski wielkopiecowej) w Eisenerz (Austria). Zmapował okolicę Idriji, złoża rudy w Krainie, Karyntii i na Morawach, wyznaczył pierwsze przejezdne połączenie Idriji z siecią dróg krajowych i drogę Eisenerz-Trofaiach przez Präbichl, a także wykonał plany kompleksów kopalnianych.
Od 1763 do 1769 r. M. nauczał w Szkole Metalurgii i Chemii założonej przez lekarza i przyrodnika Giovanni Antonio Scopoli, która wśród swych nauczycieli miała również lekarza kopalnianego Balthasara Hacqueta de la Motte.
Od 1744 r. M. kierował także budową klauz do transportu drewna w Idriji. Zapewnił też podstawy planowania klauz kamiennych w Belcy i na Idrijcy (1772), które należą do największych takich urządzeń zachowanych w Europie.
