REITHOFFER, Johann
(Nepomuk)
* 13. 4. 1781, Valtice, Czechy
† 6. 5. 1872, Wiedeń, Austria
Wynalazca, Przedsiębiorca
R. wyuczył się najpierw u swego ojca krawiectwa, a następnie odbył wędrówkę przez szereg krajów europejskich, zakończoną w 1805 r. Przez dwa lata był czeladnikiem w Mikulowie, po czym usamodzielnił się i zaczął prowadzić - zapewne pod wpływem wykładów z chemii, których słuchał w Paryżu - eksperymenty z produkcją tkanin wodoszczelnych. W 1824 r. uzyskał pierwszy patent “przetwarzania sukna wełnianego na ubrania wodoszczelne”. W roku następnym sprzedał swój zakład krawiecki i przeniósł się do Wiednia. Tu dalej eksperymentował z kauczukiem i w 1827 r. otrzymał następny patent, tym razem na produkcję “wodoszczelnych butów i botków przy pomocy maszyn”, a w 1828 r. na wynalazek „elastycznych sznurów”. Kolejny patent dotyczył produkcji gorsetów z kauczuku (1830) oraz zastosowania włókien kauczukowych w tkactwie (1833).
W oparciu o te patenty otworzył w 1831 r. pierwszą na kontynencie fabrykę tkanin gumowanych, która w 1852 r. została przeniesiona do Wimpassing (Dolna Austria). W następnym roku R. przekazał fabrykę synom. Około roku 1870 “Fabryka wyrobów elastycznych gumowych i gutaperkowych” zatrudniała 800 osób, które tygodniowo wytwarzały 15 000 par obuwia wodoszczelnego, 120 000 grzebieni i 500 wodoszczelnych płaszczy i kurtek. W 1923 r. syn Johanna Nepomuka Wilhelm R. († 1923) zdołał połączyć wszystkich jedenaście funkcjonujących w Austrii fabryk gumy w jeden kartel (Semperit).
Josef R. (1796-1858), brat Johanna Nepomuka R., założył w 1832 r. w Wiedniu „Zakłady gum i kabli synów Josefa Reithoffera”. Synowie Josefa Robert († 1898), Gustav († 1918) i Moriz († 1915) przenieśli tę fabrykę w 1865 r. do Styrii (w 1931 r. została zlikwidowana).
