LIEBIEG, Johann

L. odbył w Broumovie naukę zawodu sukiennika i postrzygacza sukna. W 1818 r. wyruszył jako czeladnik tkacki do Liberca i tam się osiedlił. W 1825 r. otworzył razem z bratem Franzem firmę Bracia L., która najpierw zajmowała się handlem draperiami, ale już w rok później zaczęła własną produkcję wyrobów sukiennych. W roku 1825, a potem ponownie w 1827 zjeździł Anglię i Francję, skąd przywiózł wzory materiałów, które następnie naśladował we własnej firmie.
W roku 1828 L. kupił od firmy Ballabene byłą manufakturę rodu Clam-Gallas w Libercu, którą rozszerzył i zmodernizował pod kątem produkcji materiałów sukiennych w dużych ilościach. Później podjął się też produkcji specjalnych materiałów angielskich jak wełna merynosowa, lasting (gęsto tkany materiał wełniany na pokrycie mebli) i tybet. Po wstawieniu maszyny parowej i zamontowaniu oświetlenia gazowego fabryka L. należała w latach 30-tych XIX w. do najważniejszych zakładów tekstylnych Europy.
Po wycofaniu się braci Franz L. przekształcił firmę w roku 1833 w Johann L. & Co., którą jako wyłączny właściciel kierował od 1841 r. W tym samym roku uruchomił w Wiedniu hurt eksportowy i własny dom bankowy. W 1843 r. jako pierwszy w Europie Środkowej sprowadził na rynek angielskie gatunki moheru i orleanu.
Rozbudowa zakładu poczynając od lat 40-tych XIX w. objęła m.in. nowe tkalnie mechaniczne (1845), czyszczalnię bawełny w Svárovie, która należała do największych i najnowocześniejszych w Europie Środkowej, mniejszą czyszczalnię w pobliskich Haraticach (1851) i dużą fabrykę bawełny w Železným Brodzie (1861/65). Jego aktywność jako przedsiębiorcy rozciągnęła się również na inne dziedziny. Razem z Vojtěchem Lanną (→Lanna) i braćmi Klein włączył się w latach 1856-1859 w budowę kolei żelaznej na trasie Liberec-Pardubice, która była bardzo korzystna dla jego przedsiębiorstwa. Jego zainteresowania wychodziły daleko poza przemysł tekstylny: w Radčicach pod Železným Brodem zajmował się wydobyciem łupek, w Smrčí pod Železným Brodem prowadził palarnię wapna, w Szumawie i w Siedmiogrodzie - fabryki szkła. Na swoich dobrach w Smiřicach kazał wybudować tartak, browar i fabrykę cukru.
L. był pierwszym prezesem Izby handlowo-rzemieślniczej w Libercu (1851-1856). W roku 1866 przekazał przedsiębiorstw swoim synom Johannowi jun., Heinrichowi i Theodorowi, a sam się wycofał. Wnuk Theodor L. jun. był jednym z pionierów ruchu samochodowego w Czechach.