GROSZKOWSKI, Janusz ( Leon)

Po zdaniu matury w Szkole Handlowej Zgromadzenia Kupców w Warszawie w 1915 r., studiował na Wydziale Budowy Maszyn i Elektrotechniki na Politechnice Warszawskiej. W 1917 r. został mianowany asystentem w Laboratorium Prądów Szybkozmiennych . W 1919 r. jako oficer Wojska Polskiego studiował we Francji w Oficerskiej Szkole Łączności - jednej z wiodących wówczas szkół w dziedzinie radiotelegrafii. W 1921 r. powrócił do kraju, a w roku następnym uzyskał dyplom inż. mgr na Politechnice Warszawskiej, gdzie rozpoczął wykłady z zakresu lamp katodowych. W 1928 r. obronił z wyróżnieniem pracę doktorską p.t. „Metoda kompensacyjna kontroli stałości fal” oraz habilitował się na podstawie rozprawy o obniżaniu częstości fal. W 1936 r. został mianowany profesorem zwyczajnym Wydziału Elektrycznego Politechniki. W 1925 r. wydał nowatorską pracę przetłumaczoną na kilka języków p.t. „Lampy katodowe i ich zastosowanie w radiotechnice”. W 1937 r. wraz z Stanisławem Ryżką zastosował po raz pierwszy na świecie katodę tlenową w magnetronie. W 1939 r. skonstruował pierwszy na świecie magnetron metalowy z obwodami wewnętrznymi, katodą tlenową i chłodzeniem olejowym. Jego prace dotyczące magnetronów w znacznym stopniu przyczyniły się do skonstruowania w Wielkiej Brytanii w 1940 r. aparatury wykorzystanej w trakcie obrony przed nalotami niemieckich samolotów. W latach 1931 - 1932 przeprowadził badania dotyczące nieliniowego zakresu generacji i stabilizacji drgań prądu. Zaś w latach 1966 – 1970, eksperymenty w zakresie pomiaru szczątkowego ciśnienia w warunkach wysokiej próżni. Dzięki tym pracom przeszedł do historii światowego rozwoju elektroniki. Jest autorem odkrycia, zależności indukcyjności cewek elektrycznych od zmiany rozpływu prądu w przekroju cewki. Swój niezwykle bogaty dorobek naukowy w tych dziedzinach zamieścił w kilku opracowaniach jak np.: „Podstawy elektrycznej stabilizacji częstotliwości” tłumaczonych na różne języki i wydawanych w Polsce i za granicą. W czasie II wojny światowej Groszkowski znacznie przyczynił się do rozszyfrowania systemu kierowania rakietami V2 oraz systemu radarowego Niemiec. Po wojnie był inicjatorem badań dotyczących elektroniki półprzewodnikowej. Rezultatem tych działań było opatentowanie konstrukcji germanowego tranzystora ostrzowego. Groszkowski jest autorem przeszło 360 publikacji, w tym ponad 80 zostało przetłumaczonych na inne języki. Napisał 20 dużych monografii, o znaczeniu światowym, przetłumaczonych na pięć języków. Dał się również poznać jako genialny konstruktor - jest autorem 16 wynalazków. Za swe osiągnięcia został odznaczony trzykrotnie Nagrodą Państwową I stopnia, Krzyżem Niepodległości (1933), Złotym Krzyżem Zasługi (1938), dwa razy Krzyżem Komandorskim (1937,1954), Krzyżem Oficerskim (1951) Orderem Odrodzenia Polski, Orderem Sztandaru Pracy I klasy (1958) i innymi.