ZVONÍČEK, Jan
* 21. 11. 1865, Týnište nad Orlicí , Czechy
† 26. 1. 1926, Praga, Czechy
Inżynier budowy maszyn
Po ukończeniu szkoły realnej w Hradec Králové Z. studiował budowę maszyn w Czeskiej Wyższej Szkole Technicznej w Pradze. Po studiach wyższych pracował w Pierwszej Czesko-Morawskiej Fabryce Maszyn w Pradze, aż będąc głównym inżynierem fabryki maszyn został w 1902 r. mianowany na stanowisko profesora nadzwyczajnego w nowo utworzonej II Katedrze Budowy Maszyn w Wyższej Szkole Technicznej w Brnie. Z. był w roku 1906/07 dziekanem Wydziału Budowy Maszyn i Elektrotechniki, a w roku został 1909/10 rektorem Szkoły, członkiem Czeskiej Akademii Nauk i Sztuk, członkiem Akademii Pracy im. J. Masaryka i Czechosłowackiego Towarzystwa Normalizacyjnego. Poczynając od roku 1912 nauczał jako profesor w Czeskiej Wyższej Szkole Technicznej w Pradze. Jak w Brnie, tak i tutaj zorganizował laboratorium budowy maszyn.
Jako konstruktor fabryki maszyn Z. opracował nową maszynę parową z wentylem pary przegrzanej. Dozownik pary przedłożył w 1897 r. do opatentowania, po czym zastosowano go w fabryce we wszystkich maszynach parowych. Patent zakupiły również liczne przedsiębiorstwa zagraniczne. W czasach życia w Brnie Z. skonstruował turbinę parową typu radialno-mieszanego, jedyny oryginalny wynalazek tego typu w Czechach. Największą turbinę parową Z. o mocy 3000 kW Czesko-Morawska Fabryka Maszyn wyprodukowała dla elektrowni w Holešovicach.
