PIK, Jakób

Jakób Pik trafił do Warszawy wraz ze swym ojcem (?), który otworzył w Warszawie w 1826 roku w „Nową kosmodramę narodową”. Uczył się w Warszawie w żydowskiej Szkole Rabinów i Nauczycieli, następnie rozpoczął praktykę w Instytucie Optycznym Mateusza Ottona Bachmana, mechanika i optyka przybyłego z Petersburga. W 1844 roku zarządzał firmą, a od 1845 roku figuruje jako jej właściciel. Po przejęciu Instytutu Pik wyposażył go w nowe, udoskonalone aparaty do szlifowania szkieł optycznych i dodał oddział mechaniczno-optyczny. Pik przejął również od prof. Antoniego Magiera produkcję instrumentów meteorologicznych i pomiarowych. Instytut Pika produkował rozmaite przyrządy optyczne takie jak okulary, mikroskopy, lunety i lornetki. Zajmował się również produkcją instrumentów pomiarowych i geodezyjnych. W 1847 roku Komisja Rządowa Spraw Wewnętrznych i Duchowych przyznała mu tytuł honorowego optyka miasta Warszawy i prawo oznaczania swoich wyrobów herbem państwowym. Był to wyraz uznania zarówno dla doskonałego urządzenia zakładu i jakości jego wyrobów, jak i dla działalności charytatywnej Pika, który świadczył bezpłatne usługi miejskiej biedocie. W 1852 roku Pik został nagrodzony przez cara rosyjskiego medalem św. Anny. W 1855 roku Pik odbył podróż po Europie, w czasie której zapoznał się z działalnością fabryk i zakładów optyczno-mechanicznych w Europie. Swoją wiedzę i umiejętności, a także renomę firmy rozszerzał biorąc udział w licznych wystawach krajowych i zagranicznych, w tym na wystawach światowych w Londynie, Paryżu, Wiedniu i Filadelfii. Łącznie został uhonorowany 26 medalami lub dyplomami pochwalnymi. W latach 1869-74 przy jego firmie działał gabinet fizyczny, w którym pokazywane były instrumenty astronomiczne, fizyczne, chemiczne, zbiory minerałów, owadów, ptaków i preparatów anatomicznych. Gabinet udostępniany był mieszkańcom Warszawy do bezpłatnego zwiedzania i wykorzystywany do organizacji licznych odczytów oświatowych. Ważną część produkcji zakładu stanowiły instrumenty chirurgiczne i inny sprzęt medyczny. W zakładzie Pika była duża maszyna elektrostatyczna, którą udostępniano bezpłatnie do zabiegów leczniczych. W 1871 roku Jakób Pik został uhonorowany tytułem „Dostawcy Uniwersytetu warszawskiego”. Pik zajmował się kształceniem mechaników i optyków. Łącznie, do roku 1877 wykształcił ich 70. W 1886 roku Jakób Pik przekazał prowadzenie firmy synowi Michałowi. Jakób Pik był członkiem paryskiej Akademii Przemysłu, Handlu i Rolnictwa oraz monachijskiego Towarzystwa Krzewienia Rzemiosł.