VARGA, József
* 8. 2. 1891, Budapeszt, Węgry
† 28. 12. 1956, Budapeszt, Węgry
Chemik
Po ukończeniu studiów na Uniwersytecie Technicznym w Budapeszcie V. rozpoczął swoją karierę zawodową jako inżynier chemii od badań nad zastosowaniem boksytu w produkcji cementu. Przed I wojną światową pracował w Siedmiogrodzie próbując zwiększyć eksploatację znanych wówczas pól gazu ziemnego.
W 1922 r. został profesorem technologii chemicznej w Wyższej Szkole Technicznej w Budapeszcie, na którym to stanowisku pozostał do przejścia na emeryturę w 1955 r., pominąwszy tylko czasowe przerwy na pełnienie funkcji politycznych: w 1939 r. był sekretarzem stanu i w tym samym roku został ministrem przemysłu, którą to funkcję pełnił do momentu wkroczenia wojsk niemieckich na Węgry.
Od 1951 r. V. kierował nowo powstałym Instytutem Badań Wysokociśnieniowych, a od 1952 r. nauczał ponadto technologii chemicznej na nowym uniwersytecie w Veszprém. W czasie całej swojej kariery akademickiej V. zajmował się w pierwszym rzędzie ropą naftową. Odkryty przez niego w 1938 r. i nazwany od jego nazwiska “efekt Vargi” okazał się ważny dla produkcji benzyny z węgla. Jego metoda hydrokrakingu była istotną podstawą dla wytwarzania benzyny silnikowej z zawierającej asfalt ropy.
