RAKOVEC, Ivan
* 18. 9. 1899, Lublana, Słowenia
† 3. 8. 1985, Lublana, Słowenia
Geolog
R. studiował w Lublanie i Fryburgu geologię oraz inne przedmioty przyrodnicze, w 1926 r. otrzymał dyplom, a w 1936 r. obronił w Lublanie doktorat. W celach studyjnych jeździł też do Niemiec, Francji, Belgii, Anglii i Szwajcarii. W 1932 r. Uniwersytet w Lublanie powołał go na stanowisko docenta geologii i paleontologii, w 1946 r. zaś na stanowisko profesora zwyczajnego. Również w roku 1946 Słoweńska Akademia Nauk i Sztuk wybrała go na członka-korespondenta. Gdy w 1949 r. założył w Akademii Instytut Paleontologii, nadano mu członkostwo zwyczajne. Instytutem tym, który dziś nosi jego imię, kierował do roku 1973.
Jako geolog R. zajmował się najpierw tektoniką doliny górnej Sawy w północno-zachodniej Słowenii. W swych badaniach stratygraficznych rozwiązywał problemy z wielu epok geologicznych, m.in. triasu, trzeciorzędu i czwartorzędu. Zaangażował się zwłaszcza w kwestię ewolucji w plejstocenie, również z punktu widzenia glacjologii.
Jako paleontolog zajmował się skamieniałościami bezkręgowców, a głównie fauną plejstocenu, zwłaszcza migracjami ssaków tej epoki na terenach dzisiejszej Europy. Doszedł do wniosku, że migracja owych ssaków na tereny Słowenii i dalej na północne ziemie basenu Adriatyku nastąpiła wyłącznie z Europy Wschodniej. Wielkie uznanie międzynarodowe, jakim się cieszył, opierało się przede wszystkim na jego badaniach nad mastodontami i deinotheriami.
