WODITSKA, István (seit 1913 CSERMELY)

W. studiował w latach 1878-1881 w Akademii Górniczej w Bańskiej Szczawnicy i tam też złożył w 1883 r. egzamin państwowy z hutnictwa metali. Później pracował do 1887 r. jako asystent I. Scheneka, współtwórcy ulepszonego akumulatora ołowiowego, w Katedrze Chemii Ogólnej i Specjalnej w Bańskiej Szczawnicy. Zajmował się przede wszystkim elektrotechniką i elektrochemią. Wiedzę zdobytą w Akademii mógł później zastosować w praktyce. Do roku 1895 pracował w zarządzie kopalni w Baia Mare (Rumunia) jako specjalista chemii analitycznej. Tu w latach 1887-1892 zaprojektował i zbudował fabrykę elektrolitycznej produkcji miedzi, którą też kierował w latach 1887-1892, po rozbudowie i przeniesieniu do Bańskiej Bystrzycy. Fabryka produkująca 120 ton miedzi elektrolitycznej rocznie uchodziła za najnowocześniejszą hutę miedzi na Węgrzech.
W okresie działalności w Baia Mare ukazała się w roku 1891 drukiem jego obszerna monografia o elektrotechnice ze szczególnym uwzględnieniem wykorzystania elektryczności w przemyśle górniczym i hutniczym. Był też autorem obszernej monografii o regionie górniczym w Baia Mare.
Będąc uznanym specjalistą do spraw produkcji hut metali otrzymał w końcu lat 90-tych XIX w. zlecenie opracowania projektu budowy większych zakładów produkcji miedzi, które miałyby wykorzystywać carskie złoża na Ałtaju. Plan ten został pomyślnie zrealizowany.
W. odbył wiele dłuższych podróży studyjnych: w 1893 r. poznawał huty metali w Příbramie, w Prusach i w Saksonii, odwiedził Niemiecką Rafinerię Złota i Srebra (Degussa) we Frankfurcie nad Menem i hutę Hoboken w Belgii. W 1911 r. poznawał hutnictwo ołowiu i miedzi w Austrii i w Niemczech.
W 1904 r. zbudował według wzorców amerykańskich nową hutę miedzi w Bălane (Rumunia). W 1908 r. był radcą górniczym w Bańskiej Szczawnicy, a do roku 1908 był dyrektorem huty metalu. W 1913 r. został mianowany głównym radcą górniczym.
W czasie I wojny światowej był wszędzie tam, gdzie miały powstać huty miedzi lub zakłady produkcji miedzi elektrolitycznej (Hunedoara w Rumunii, zakłady Csepel Manfreda Weissa w Budapeszcie itd.).