BUQUOY, Georg von

Po bitwie pod Białą Górą (Bílá Hora koło Pragi) francuski ród szlachecki Buquoy de Longueval nabył ziemie w ramach akcji konfiskacyjnej w Czechach. Od 13 roku życia B. dorastał w Czechach u swego wuja Jana. Wykształcenie pobierał w latach 1799-1803 w Theresianum w Wiedniu. Następnie w roku 1804/05 udał się w podróż przez Włochy, Francję i Szwajcarię. W 1806 r. ożenił się z Gabrielą von Rottenhahn (1784-1863) i zaczął się interesować naukami przyrodniczymi, matematyką, ekonomią, kwestiami prawa państwowego, literaturą oraz poezją. Ponadto urządził sobie własne laboratorium. Z majątku odziedziczonego po wuju mógł nie tylko publikować własne rozprawy, ale i wspierać finansowo czasopismo wydawane przez Lorenza Okena w latach 1799-1815, w którym zresztą publikował także liczne swoje prace.
W latach 1811-1815 zajmował się głównie problemami mechaniki stosowanej. Udało mu się po raz pierwszy sformułować ogólny problem dynamiki systemów ze zmienną masą i stworzyć przy tym odpowiednie równania różniczkowe. Na ten temat opublikował w Lipsku dwie książki (1812, 1814), a 28 sierpnia 1815 r. przedłożył swoje główne wyniki Akademii Paryskiej, z którą związał się po restauracji Burbonów w wyniku klęski Napoleona. Z tego też powodu próbował przeciwstawić niektóre poglądy wiodącej postaci politechniki praskiej, Franza Josefa Gerstnera (→Gerstner) (1756-1832) poglądom uczonych francuskich.
W latach 1810-1818 B. oddawał się teorii i praktyce maszyn parowych i wspierał ich rozpowszechnianie na terenie monarchii habsburskiej. Po skonstruowaniu pierwszej maszyny parowej w praskim Instytucie Politechnicznym (1806) B. przekazał w roku 1810 tejże szkole następną taką maszynę o mocy 17 KM (12,5 kW), do której części składowe sprowadził.
Ponadto B. zajmował się refrakcją przyziemnej warstwy powietrza, zmodyfikował konstrukcję barometru, dążył do stworzenia matematycznej interpretacji teorii ciepła, emisji światła i reakcji fizyczno-chemicznych, nie uciekając się do powszechnego wówczas zakładania istnienia hipotetycznych nośników (flogiston, eter itp.).
Techniczne ulepszenia, jakie wprowadzał w swych dobrach, służyć miały podniesieniu wydajności produkcji. Z tego samego względu poświęcił się B. później także ekonomii politycznej, wychodząc od prac Adama Smitha (1723-1790). Propagował stosowanie metod matematycznych i przypisywał państwu istotną rolę dyrektywną. W 1840 r. wydał rozprawę utopijną „Erste Blätter aus den Reden über den idealen Staat”, a w czasie rewolucji 1848 r. przedstawił swój pogląd na monarchię konstytucyjną. Prace te zwykło się porównywać z pracami Walta Whitmana (1819-1892) i Arno Holza (1863-1929).
B. od początku wspierał inicjatywę założenia Muzeum Królestwa Czeskiego i był w latach 1820-1835 członkiem jego zarządu. W latach 40-tych XIX wieku zainicjował utworzenie jednego z pierwszych w Europie parków narodowych w miejscowości Černá w południowym Lesie Czeskim.