VALACHOVIČ, František
* 30. 6. 1919, Kúty, Słowacja
† 25. 4. 1979, Koszyce, Słowacja
Inżynier górnictwa
Po ukończeniu gimnazjum w Skalicy studiował od roku 1940 w Lublanie, potem w Wyższej Szkole Górniczej w Leoben, a od roku 1946, po wymuszonej przez wojnę przerwie w Wyższej Szkole Górnictwa w Příbramie.
Jako inżynier górnictwa V. pracował m.in. w kopalniach węgla w miejscowościach Handlová i Modrý Kameň, a od 1955 r. w projekcie górniczym w Bratysławie.
W 1961 r. Wydział Górniczy w Koszycach powołał go na stanowisko profesora zwyczajnego. Od 1968 r. kierował Katedrą Eksploatacji Złóż. Prace jego koncentrowały się głównie wokół mechaniki skał, której poświęcił w 1973 r. swoją pracę doktorską pod tytułem „Grundfragen der Stabilität langer Grubenbaue “
V. i jego współpracownik J. Friem otrzymali w 1962 r. czeski patent na specjalny rodzaj rozbudowy w zakresie inżynierii budownictwa poniżej poziomu ziemi. Jego technika znalazła zastosowanie nie tylko w Czechosłowacji, ale też na Węgrzech, w Belgii, Rumunii i Jugosławii. V. opublikował ponad 80 artykułów, sprawozdań, ocen i rozpraw. Pod jego kierownictwem powstała też monografia “Auffahren des Grubenbaus“ znana jako podręcznik dla szkół wyższych.
