REDTENBACHER, Ferdinand ( Jakob)

R., syn kupca żelaznego, a przy tym szwagier i kuzyn chemika Josepha R. i zoologa Ludwiga R., pochodził z domu o artystycznych upodobaniach, w którym bywali m.in. Joseph Mayerhofer i Franz Schubert. Po odbyciu w latach 1820-1824 nauki kupiectwa w sklepie towarów korzennych i łokciowych swego wuja sporządzał w latach 1824-1825 plany budowy i rysunki geometryczne w dyrekcji budownictwa w Linzu, jednocześnie kształcąc się prywatnie w matematyce. Od roku 1825 do 1829 studiował w wiedeńskim Instytucie Politechnicznym oraz na Uniwersytecie u Andreasa von Ettingshausena i Josepha Johanna von Littrow. W latach 1829-1833 był asystentem w zakresie maszynoznawstwa u Johanna Arzbergera w Instytucie Politechnicznym.
W 1835 r. otrzymał powołanie z Wyższej Szkoły Przemysłowej w Zurychu na stanowisko profesora matematyki i rysunku geometrycznego. Bliskie związki z Johannem Kasparem i technikami z fabryki maszyn Escher-Wyss bardzo wcześnie pobudziły go do teoretycznego podbudowania metodami matematycznymi wcześniej tylko empirycznie uzasadnianych wymogów budowy maszyn. Tym samym stał się on twórcą naukowego maszynoznawstwa. Jego szkicowniki z okresu zuryskiego dokumentują jego skłonność do systematyki i doskonały kunszt rysowniczy, który później charakteryzował także jego żywe i niezmiennie przykuwające uwagę wykłady. Rysunek i malarstwo pejzażowe miały się ostatecznie też stać jego ulubionymi rozrywkami w czasie wolnym od pracy.
Od roku 1841 R. pracował jako profesor mechaniki i maszynoznawstwa (w latach 1857-1862 jako dyrektor) w Szkole Politechnicznej w Karlsruhe, której renoma i dalszy rozwój są nierozerwalnie związane z jego działaniami. To właśnie w Karlsruhe powstały wszystkie jego istotne, a dla rozwoju budowy maszyn wręcz fundamentalne publikacje, które dotyczyły nie tylko ówczesnych silników i maszyn produkcyjnych, lecz i podstaw konstrukcyjnych w maszynoznawstwie ogólnym. Wykłady swoje ilustrował słuchaczom nie tylko wyśmienitymi rysunkami na tablicy, lecz również kartkami ze szkicownika. W wykładach tych opisywał R. podówczas najnowocześniejsze metody produkcji przemysłowej wszelkich branż, włącznie z zasadą taśmy produkcyjnej. Dla wykładów z mechaniki stworzył istniejący do dzisiaj zestaw mechanizmów, a rysunki do drukowanego inwentarza tego zbioru sporządzili później jego asystenci zatrudnieniu po większej części w fabryce maszyn i lokomotyw, którzy u R. nauczyli się zasad budowy lokomotyw.
Do licznych uczniów R. zaliczają się m.in. berliński profesor budowy maszyn Franz Reuleaux, fabrykant lokomotyw Oscar Henschel, syn wynalazcy drukarek szybkich Friedricha Koeniga, pionier ruchu samochodowego Karl Benz, konstruktor wczesnych silników gazowych Eugen Langen, fabrykant maszyn Heinrich Sulzer-Steiner i jego brat Albert z Winterthur, założyciel firmy Maschinenfabrik Augsburg-Nürnberg AG (MAN), Heinrich von Buz, przemysłowiec górniczy August Thyssen, producent maszyn do szycia Max Gritzner, kuzyn R., jego asystent Fred Wolf, który założył w USA fabrykę lodówek firmy Linde, a także liczący się w przemyśle maszyn parowych technicy Joseph Trick i Karl Kley.