BROSZMANN, Eugen
* 5. 8. 1844, Krompachy, Słowacja
† 20. 5. 1925, Bańska Szczawnica, Słowacja
Inżynier górnictwa
Po ukończeniu gimnazjum B. rozpoczął praktykę zawodową w Zakładach Żelaznych i Walcowni Pohornád w Krompachach, a następnie rozpoczął studia w Akademii Górnictwa i Leśnictwa w Bańskiej Szczawnicy. W 1867 r. otrzymał stanowisko praktykanta górniczego w Zarządzie Górniczym przy urzędzie kammergrafa i został przydzielony do szybu powietrznego (Štiavnické bane). W 1874 r. został inspektorem budowy maszyn w państwowej dyrekcji górniczej w Bańskiej Szczawnicy, w 1895 r. radcą górniczym, a w 1907 r. przeszedł na emeryturę.
W ciągu swej czterdziestoletniej pracy w kopalniach Bańskiej Szczawnicy projektował i obliczał liczne urządzenia górnicze i hutnicze, a także nadzorował ich użytkowanie. Opracował szkice ekonomicznego zużycia energii wodnej oraz udoskonalenia poszczególnych maszyn, a także zajmował się urządzeniami elektrycznymi zakładów hutniczych Štefan w Kluknavie. We współpracy z profesorem Akademii Górniczej E. Hermannem prowadził badania teoretyczne nad maszynami słupowodnymi. Znaczny był też jego udział w postępie sztolni Kaiser Josef II. We współpracy z Gustem Richterem (→Richter), Kachelmannem i Péchą konstruował wiertarki i stojaki do wiertarek.
Za oryginalny wynalazek B. uchodzi konstrukcja pneumatycznej wiertarki udarowej z dwustopniową dystrybucją sprężonego powietrza, która to wiertarka okazała się lepsza od produktów konkurencji. Wiertarka znalazła zastosowanie przede wszystkim przy twardych skałach i była używana w postępie szybu Kaiser Josef II. Wiertarka nagrodzona została medalem przez jurorów wystawy krajowej w 1885 r. i wystawy milenijnej w 1896 r. – obie odbyły się w Budapeszcie.
