FILČÁKOVÁ, Elena
* 30. 3. 1905, Koszyce, Słowacja
† 4. 7. 1983, Praga, Czechy
Fizyk
Po ukończeniu gimnazjum w Koszycach F. studiowała matematykę i fizykę na Wydziale Przyrodniczym Uniwersytetu Karola w Pradze. Następnie w latach 1929-1946 była nauczycielką w rozmaitych gimnazjach w Koszycach i w Pradze.
Od 1937 r. nauczała ponadto w Katedrze Fizyki Technicznej nowo powstałej Wyższej Szkoły Technicznej w Koszycach. W 1946 r. podjęła też wykłady na Wydziale Budownictwa Czeskiej Wyższej Szkoły Technicznej w Pradze. W tej funkcji została wysłana przez Ministerstwo Szkolnictwa do Anglii celem poznania wyposażenia tamtejszych laboratoriów. W drodze powrotnej odwiedziła Instytut Radu w Paryżu, gdzie Irène Joliot-Curie zaoferowała jej pracę. W roku 1947/48 pracowała w Paryżu jako stypendystka UNESCO i równocześnie studiowała na Wydziale Przyrodniczym Uniwersytetu Paryskiego. Była w tym czasie też czynna przy uruchamianiu pierwszego francuskiego reaktora jądrowego, publikowała i wygłaszała odczyty w radiu francuskim. Odrzuciła jednak propozycję przejścia do Los Alamos w USA.
Po powrocie do Pragi pracowała ponownie na Wydziale Budownictwa Czeskiej Wyższej Szkoły Technicznej. Wiedzę swą wykorzystała przy wprowadzaniu radioizotopów i napromieniowań w medycynie. Jej doświadczenie w zakresie fizyki jądrowej nie zostało jednak wykorzystane. F. i jej mąż J. Patzel koncentrowali się w późniejszych latach na rozwoju nowych materiałów budowlanych (skrócenie czasu wiązania cementu), które były też patentowane.
