BELAR, Albin
* 21. 2. 1864, Lublana, Słowenia
† 1.1.1939, Polom koło Kočevje , Słowenia
Chemik, fizyk, sejsmolog
B. studiował chemię i nauki przyrodnicze na Uniwersytecie w Wiedniu, a w 1890 r. w Grazu przygotował rozprawę doktorską z nauk fizycznych. W latach 1890-1895 był profesorem na Akademii Morskiej w Rijece, a następnie profesorem szkoły realnej w Lublanie. Pod wrażeniem trzęsienia ziemi, które miało miejsce w Lublanie w 1895 r. B. założył w tym mieście pierwszą nowoczesną stację sejsmologiczną w Europie; działała ona do 1919 r. Jego sejsmografy należały do najlepszych w świecie; niektóre z nich działały do 1929 r. B. współpracował przy zakładaniu nowoczesnych stacji sejsmologicznych w Austrii i w Czechosłowacji, a w latach 1908-1910 współdziałał przy tworzeniu zakładu sejsmologicznego w Belgradzie. W latach 1901-1910 wydawał fachowe czasopismo „Die Erdbebenwarte". B. położył podwaliny pod prognostykę sejsmologiczną. Wspólnie z architektem Maxem Fabianim planował nowoczesny instytut geofizyczny w Lublanie, którego budowę przekreślił wybuch I wojny światowej. W 1918 r. zmuszony został do przejścia na emeryturę. W 1923 r. założył własny Instytut Sejsmologiczny nazwany imieniem sir Humphry’ego Davy'ego. B. jest autorem licznych artykułów naukowych, m.in. z dziedziny meteorologii (pomiary elektryczności wyładowań burzowych, meteorologiczne sondy balonowe, 1913), radiotechniki (wspólnie z Antonem Codellim (→Codelli), krasoznawstwa i ochrony przyrody. B. był również inicjatorem utworzenia parku narodowego Triglav w 1924 r.
