BUZÁGA, Aladár von
* 6. 7. 1895, Derencsény, Węgry
† 20. 1. 1962, Budapeszt, Węgry
Chemik
Po studiach chemii na Uniwersytecie Technicznym w Budapeszcie B. został asystentem w II Katedrze Chemii Uniwersytetu kierowanej przez Istvána Bugarszky’ego. W 1925 r. na zaproszenie Wolfganga Ostwalda pojechał do Lipska, aby tu specjalizować się w zakresie chemii koloidów. Razem ustalili prawo sedymentacyjne Ostwalda-Buzági oraz wypracowali koncepcję stabilności koloidów w teorii ciągłości, noszącą dziś ich imię.
Od 1928 r. B. pracował przez pięć lat w Berlinie u Freundlicha - słynnego chemika specjalizującego się w koloidach. Tu rozpoczął też badania nad adhezją.
Po powrocie kontynuował pracę na stanowisku „Privatdozenta” w Instytucie Chemii Ogólnej Uniwersytetu Budapeszteńskiego. Z tego okresu istotne są jego badania nad adsorpcją i bentonitami. W 1943 r. utworzono dlań na uniwersytecie osobny Instytut Chemii Koloidów, którym zarządzał aż do śmierci. Węgierska Akademia Nauk wybrała B. w 1938 r. na członka-korespondenta, a w 1946 r. na członka rzeczywistego.
