KOCHANOVSKÁ-NĔMEJCOVÁ, Adéla

K.-N. studiowała fizykę na Wydziale Przyrodniczym Uniwersytetu Karola w Pradze i była tam uczennicą i współpracownicą Václava Dolejšeka w jego powstałym w 1932 r. Instytucie Spektroskopii. W dysertacji doktorskiej, nad którą pracowała w latach 1929-1931, zajmowała się efektami inwersji w niektórych typach promieniowania.
Po studiach K.-N. pracowała w Zakładzie Ubezpieczeń w Pradze, ale po pracy re­gularnie chadzała do Instytutu Spektroskopii, który w 1935 r. dzięki wsparciu finansowemu zakładów Škody stworzył własny fizyczny oddział badawczy. Rezultatem jej współpracy z instytutem była wydana w 1943 r. monografia “Die Prüfung feiner Materialstrukturen mit Röntgenstrahlen”. Od 1944 r. kierowała grupą roboczą zajmującą się studiami nad dyfrakcją promieni rentgenowskich na materiałach polikrystalicznych. Badania o charakterze praktycznym dotyczyły m.in. zmęczenia materiału, hartowności i pasywacji stali. Prace te stały się podstawą zastosowania metod dyfrakcji promieni rentgenowskich w licznych laboratoriach metalograficznych w czechosłowackich zakładach hutniczych.
Badania fizyczne rozpoczęte na uniwersytecie stały się w końcu częścią Instytutu Fizyki Ciała Stałego Czechosłowackiej Akademii Nauk w Pradze. K.-N. kontynuowała tam pracę nad rentgenowską analizą strukturalną, przede wszystkim nad rentgenografią mikrostrukturalną, łącznie z jej zastosowaniem do analizy błędów materiałowych i błędów w polikryształach oraz do badania rzeczywistych struktur kryształu.
K.-N. opublikowała kilka monografii i około 70 artykułów naukowych. W uznaniu jej zasług dla rentgenoskopii otrzymała w 1968 r. stanowisko profesora fizyki na Wydziale Atomistyki i Fizyki Inżynieryjnej Technicznej Szkoły Wyższej i została wybrana na członka-korespondenta Czechosłowackiej Akademii Nauk.